Urodził się 11 czerwca 1923 r . w Słupowie, w rodzinie Juliana i Ireny (z d. Sasnal) Dutkiewiczów. Związany był z harcerstwem na ziemi miechowskiej. W sierpniu i wrześniu 1939 r. pełnił funkcję zastępowego w drużynie Pogotowia Wojennego Harcerzy w Miechowie. Bral wówczas udział w budowaniu szczelin przeciwlotniczych, dyżurowaniu w Komendzie Obrony Cywilnej, w patrolach i zabezpieczaniu mostu i stacji kolejowej, pilnowaniu zaciemnienia miasta, plakatowaniu zarządzeń.
Pod koniec września 1940 r. zaangażował się w działalność Szarych Szeregów, zorganizował harcerską grupę „Orlęta”, która wydawała gazetkę pod tym samym tytułem. Dutkiewicz uczestniczył w jej kolportażu.
W grudniu 1940 r. jako „Naruszewicz” wstąpił w struktury organizacji konspiracyjnej Tajna Armia Polska-Konfederacja Zbrojna, a po jej scaleniu z ZWZ działał dalej w ZWZ-AK. Zajmował się głównie propagandą, działaniami małej dywersji oraz miejscowego wywiadu. Od października 1942 r. uczestniczył również w akcji tajnego nauczania.
Bezpośrednio po zakończeniu wojny pracował w Komendzie Hufca odbudowując struktury miechowskiego harcerstwa. Po 1949 r., po rozwiązaniu ZHP, zaprzestał swojej działalności i musiał wyjechać z Miechowa w celu uniknięcia szykan za swoją dotychczasową działalność. Ukończył w Krakowie studia, uzyskując tytuł magistra Nauk Ekonomiczno-Handlowych. Do Miechowa wrócił po odwilży 1956 r., uczył w Zespole Szkół Ekonomicznych w Miechowie, przez kolejne lata był bardzo mocno zaangażowany w funkcjonowanie miechowskiego harcerstwa. Zmarł 12 grudnia 1997 r., pochowany został na miechowskim cmentarzu.
Za swoje osiągnięcia zawodowe i oraz za zasługi dla rozwoju harcerstwa został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Partyzanckim.
SD
Źródła:
Jerzy Mrożkiewicz, Cmentarz parafialny w Miechowie, Kraków 2007.
