– Walczący w bitwie miechowskiej
Był uczniem szkoły wydziału leśnego w poznańskim. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie na Miechów i poległ w czasie bitwy 17 lutego 1863 r. Pochowany został w mogile ma miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr 92Stupnicki Hipolit
Pochodził spod Stanisławowa. Po przybyciu do obozu ojcowskiego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Brał udział w wyprawie na Miechów i poległ w czasie ataku na cmentarz. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr 92Kolumna Z. – Pamiątka dla rodzin polskich, krótkie
Urodził się 18 grudnia 1843 r. jako Apoloniusza Tomkowicza (1804-1851) i Marii Wężyk (1820-1886), córki Franciszka Wężyka. Był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego i 1 lutego 1863 r. ochotniczo wstąpił do oddziału zorganizowanego w Ojcowie przez Apolinarego Kurowskiego. Został przyjęty do elitarnego oddziału Żuawów Śmierci i pełnił ważną funkcję członka sztabu oddziału. Brał udział
Miał wykształcenie techniczne i był ochotnikiem z Krakowa, który dotarł do obozu ojcowskiego i został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci – w wykazach powstańczych widnieje przy mim zapis „strzelec”. Wziął udział w bitwie miechowskiej w której poległ 17 lutego 1863 r. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w
Żołnierz partii Apolinarego Kurowskiego. Brał udział w wyprawie na Miechów i tam poległ w bitwie 17 lutego 1863 r.
WB
Źródła:
Stupnicki Hipolit – Imionospis poległych i straconych ofiar powstania 1863-1864, Lwów 1865Kolumna Z. – Pamiątka dla rodzin polskich, krótkie wiadomości o straconych na rusztowaniach, rozstrzelanych, poległych i zmarłych na wygnaniu syberyjski i tułaczce ofiar
Pochodził z Zemborzyna w Królestwie Polskim. W lutym dotarł szczęśliwie do obozu powstańczego w Ojcowie. Wraz z towarzyszami broni uczestniczył w wyprawie na Miechów. Tam w bitwie 17 lutego 1863 r. został ciężko ranny. Szczęśliwie dowieziono go Krakowa, ale rany były na tyle poważne, że pomimo starań lekarzy zmarł 26 lutego.
WB
Źródła:
Staszel Jan
Student Uniwersytetu Jagiellońskiego, który wraz z kolegami przedostał się do obozu ojcowskiego. Wraz z towarzyszami broni wziął udział w bitwie miechowskie i tam poległ 17 lutego 1863 r. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Staszel Jan – Bitwa miechowska 17 II 1863 r. w relacji pamiętnikarskiej Kazimierza Girtlera, Rocznik Biblioteki PAN
Był aptekarzem w Krakowie. Jako wielki patriota, kiedy tylko nadarzyła się okazja wyjechał do Królestwa trafiając do obozu ojcowskiego. Razem z towarzyszami broni wyruszył na Miechów. Wziął udział w bitwie 17 lutego 1863 r. gdzie został ciężko ranny. O jego dalszych losach nie ma informacji stąd przypuszczenie, że zmarł i razem z
Był synem Ludwika Straszewskiego obywatela ziemskiego z Rzędowic w Proszowskim i wnukiem założyciela plant krakowskich. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W obozie ojcowskim do którego przybył z kolegami służył jako oficer kosynierów. Poległ w bitwie miechowskiej 17 Lutego 1863 r. Według opisu kolegów już ciężko ranny konającym głosem zachęcał ich do walki z
W obozie ojcowskim do którego przybył w początkach lutego został przyjęty do oddziału Żuawów Śmierci. Wraz z towarzyszami brał udział w ataku na cmentarz miechowski podczas bitwy 17 lutego 1863 r. Padł od salwy rosyjskiej. Został w mogile powstańczej na miejscowym cmentarzu parafialnym.
WB
Źródła:
Webersfeld Edward, Obóz w Ojcowie, w: Kuryer Lwowski 1913 nr
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
