Wywodził się ze szlacheckiego rodu Junosza. Urodził się w 1842 r. w Rozwadowie lub Gwoźnicy Górze, jako syn Leona, kontrolera podatkowego. Uczęszczał do krakowskiego gimnazjum. Wraz z wybuchem powstania styczniowego udał się do obozu powstańczego w Ojcowie. Wziął udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 roku. W oddziale Łopackiego był furierem, który zajmował się głównie zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności. W trakcie walk powstańczych był też dwukrotnie ranny. Po uwięzieniu był sądzony w Radomiu. Z godnie z wyrokiem ogłoszonym 5 czerwca 1863 r. przez naczelnika Radomskiego Oddziału Wojennego, został skazany na osiedlenie na Syberii Wschodniej. W drogę wyruszył 9 lipca 1863 r. Do Tobolska dotarł z końcem lipca. Tam dostał skierowanie do guberni jenisejskiej. W połowie sierpnia udał się w dalsza drogę pieszym etapem. 18 grudnia dotarł do Krasnojarska, skąd odesłano go do wsi Jarki w gminie Pinczugskaja w okręgu jenisejskim. Tam zetknął się m.in. z Edmundem Klemensiewiczem, który podobnie jak Kisielewski uczestniczył w bitwie miechowskiej. Latem 1865 r. został ułaskawiony z przywróceniem praw stanu i skonfiskowanego majątku. 17 stycznia 1866 r. wyruszył w drogę powrotna do kraju. Do Szczakowej w Galicji dotarł 17 lipca. Po powrocie był leśniczym w dobrach prywatnych. Zmarł w wieku 64 lat w Łukawcu.
Źródła:
- Micińska M., Galicjanie zesłańcy po powstaniu styczniowym, s. 54
- Białynia-Chołodecki J., Pamiętniki powstania styczniowego….
- Staszel J., Materiały do wykazu uczestników bitwy miechowskiej
MF
