KOBYLEC Wawrzyniec (1903-1982)
Urodził się w 1903 r. w Kamieńczycach jako syn Kacpra Kobylca i Katarzyny z domu Pycia. Ukończył seminarium nauczycielskie w Kielcach, a od września 1923 roku rozpoczął pracę w szkole w Kropidle, gdzie w 1930 roku objął stanowiska kierownika szkoły, które piastował do stycznia 1945 roku. Jeszcze przed rozpoczęciem kariery w szkole ożenił się z Marianną córką Franciszka Bańbuły i Zofii z Pyciów i z Kamieńczyc
W latach 1939-1945 należał do Armii Krajowej, gdzie pełnił funkcję oficera wywiadu i kontrwywiadu w randze kapitana oraz dowódcy placówki terenowej „Maria” 106 D.P. Posługiwał się pseudonimem „Wierny”. W czasie swojej działalności przyjmował zrzuty od aliantów zachodnich (w tym Brytyjczyków).
Jedną z najsłynniejszych jego akcji było zaplanowanie wykonania wyroku śmierci na komendancie policji granatowej w Miechowie Kazimierzu Nowaku, 24 czerwca 1943 roku. Wawrzyniec Kobylec nie brał w niej bezpośredniego udziału, gdyż jako dyrektor miejscowej szkoły był doskonale znany miejscowej ludności.
Z uwagi na fałszywe oskarżenia o działania przeciwko Armii Czerwonej (tj. o rzekome zamordowanie radzieckich lotników zestrzelonych pod Tarnowem w 1944 roku – których, jak się później okazało, uratował i odprowadził do linii frontu) został aresztowany 15.01.1945 roku przez NKWD i przewieziony na Łubiankę (Moskwa). Za działalność konspiracyjną oraz domniemane zamordowanie radzieckich oficerów otrzymał trzy wyroki śmierci, które docelowo zamieniono na dożywotni pobyt na Syberii. Po 11 latach, w lutym 1956 roku został zwolniony i powrócił do kraju oraz rodziny, która zamieszkiwała już w Zielonej Górze.
Po okresie rekonwalescencji i powrocie do zdrowia, powrócił do pracy nauczyciela, a docelowo dyrektora liceum w Zielonej Górze.
Zmarł w roku 1982 w wieku 79 lat. Został pochowany na zielonogórskim cmentarzu komunalnym z pełnymi honorami.
SD
Źródła:
- Biogram opracowany przez rodzinę Wawrzyńca
- Fotografie udostępnione przez wnuka Wojciecha Kobylca
