Syn Karola, krakowskiego mieszczanina. Student Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu powstania styczniowego brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 r.[ Jego relacje z walk o cmentarz miechowski uwzglednił Wacław Tokarz w swojej pracy Kraków w początkach powstania styczniowego i wyprawa na Miechów ( t.II, Kraków 1914, s.181)].
Później walczył w oddziale powstańczym Komorowskiego w stopniu porucznika.Po
Urodzony 9 kwietnia 1842 r., w Krakowie przy ul. Grodzkiej 25. Syn Mikołaja Adolfa (1811-1875) i Eleonory Anieli z Cypcerów. Ojciec Adolfa Mikołaj Adolf był uznanym krakowskim aptekarzem i balneologiem oraz adiunktem przy Katedrze Chemii i Farmacji UJ.W 1837 r. zakupił od rodziny Bartlów aptekę „pod Złotą Głową”, która mieściła się przy ul. Grodzkiej 25
Urodził się 10 kwietnia 1919 r. w Miechowie w rodzinie utrzymującej się z rolnictwa. Szkołę powszechną i gimnazjum ukończył w Miechowie chociaż egzamin maturalny zdawał eksternistycznie w Krakowie. W czasie wybuchu II wojny światowej był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy w Krakowie. Jako młody podchorąży wziął udział w walkach we wrześniu 1939 r. a po kapitulacji
Urodził się w Płazowie jako syn Grzegorza i Marii z Żukotyńskich. Ojciec był urzędnikiem w salinach w Bochni i Niepołomicach, a w 1830 r. brał udział w walkach powstańczych.Władysław po ukończeniu gimnazjum w Bochni został studentem Instytutu Technicznego w Krakowie, skąd z kolegami udał się do powstania. Nauczyciele Instytutu dość długo fałszowali listy obecności aby
Urodzony 10.10. 1898 r., w Siedliskach obok Miechowa, w rodzinie rolnika Wojciecha i Jadwigi z Ratuchów (akt nr 380). Wiosną 1919 r. wstąpił do 3 szwadronu 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, który był formowany w Wolbromiu. Z racji postawnej budowy ciała trafił do sekcji karabinów maszynowych. Odznaczył się w trakcie walk o stację kolejową Koziatyn 27
Urodził się 23 marca 1898 r. w Miechowie Jako syn Antoniego i Marianny Barczyńskich. Ojciec jego był kowalem i pracował we własnym zakładzie. Bolesław często pomagał ojcu w ciężkiej pracy kowala ucząc się jednocześnie tego zawodu. Szkołę powszechna skończył w Miechowie. W czasie wybuchu wielkiej wojny miał 16 lat. Już rok później wstąpił do legionów
Urodził się w Szczepanowicach 15 lipca 1882 r. jako syn Tomasza i Marcjanny zd. Staszkiewicz Barczyńskich. Ojciec Tomasz jako posiadacz licznych nieruchomości czerpał dochód z czynszów i dzierżaw, natomiast matka zajmowała się gospodarstwem domowym. W rodzinie były tradycje rzemieślnicze – stryj Antoni był mistrzem kowalskim, dlatego po ukończeniu szkoły powszechnej Romualda oddano do terminu do
Służył w 13 pułku ułanów w korpusie gen. bryg. Antoniego Giełguda, potem w korpusie gen. dyw. Henryka Dembińskiego. W grudniu 1831 r. organizował siłę zbrojną w Miechowie, z którą wycofał się do Warszawy. Otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego ojczyźnie”, a 5 IX 1831 r. Krzyż Złoty Virtuti Militari nr 2315.
Źródła:
Dokumenty Sztabu Głównego WP z 1831 r
Urodził się w 1848 r. w Poniemuniu nad Niemnem na Litwie. Ukończywszy szkoły średnie w Wilnie kontynuował naukę na uniwersytet w Moskwie.w 1862 r. przybył do Krakowa aby dokończyć edukacje w zakresie prawa. Jednak w styczniu 1863 r. aktywnie włączył się w działania powstańcze udał się do Ojcowa. Gdzie wstąpił do oddziału Żuawów Śmierci dowodzonych
Urodził się w 1839 r. w Samborze. W młodości pracował jako urzędnik (dietariusz konceptualny). Wraz z wybuchem powstania 1863 r. zaciągnął się do obozu Apolinarego Kurowskiego w Ojcowie, później służył u Aleksandra Krukowieckiego. Był uczestnikiem bitwy miechowskiej 17 lutego 1863 r. Jak również bitwy pod Glanowem, gdzie odniósł rany.Po powstaniu styczniowym mieszkał w Sanoku, gdzie
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
