Służył w 13 pułku ułanów w korpusie gen. bryg. Antoniego Giełguda, potem w korpusie gen. dyw. Henryka Dembińskiego. W grudniu 1831 r. organizował siłę zbrojną w Miechowie, z którą wycofał się do Warszawy. Otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego ojczyźnie”, a 5 IX 1831 r. Krzyż Złoty Virtuti Militari nr 2315.
Źródła:
Dokumenty Sztabu Głównego WP z 1831 r
Urodził się w 1848 r. w Poniemuniu nad Niemnem na Litwie. Ukończywszy szkoły średnie w Wilnie kontynuował naukę na uniwersytet w Moskwie.w 1862 r. przybył do Krakowa aby dokończyć edukacje w zakresie prawa. Jednak w styczniu 1863 r. aktywnie włączył się w działania powstańcze udał się do Ojcowa. Gdzie wstąpił do oddziału Żuawów Śmierci dowodzonych
Urodził się w 1839 r. w Samborze. W młodości pracował jako urzędnik (dietariusz konceptualny). Wraz z wybuchem powstania 1863 r. zaciągnął się do obozu Apolinarego Kurowskiego w Ojcowie, później służył u Aleksandra Krukowieckiego. Był uczestnikiem bitwy miechowskiej 17 lutego 1863 r. Jak również bitwy pod Glanowem, gdzie odniósł rany.Po powstaniu styczniowym mieszkał w Sanoku, gdzie
Urodził się 13.04.1918 r. w Proszowicach. Ukończył Szkołę Podstawową w Proszowicach i Państwową Szkołę Przemysłową w Krakowie. Jako junak z cenzusem przebywał na obozie junackim w okolicach Białegostoku, gdzie zastała go wojna. 17.09.1939 r. został wzięty do niewoli rosyjskiej i wywieziony na Sybir. W 1940 roku został wymieniony (jak wielu innych Polaków) za jeńców rosyjskich
Urodzony 5.02.1843 r. Był synem Franciszka Bielikiewicza, szlachcica, katolika, przed powstaniem był rzekomo studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego (nie jest jednak wymieniany w Corpus studiosorum). Wraz z 13 poddanymi austriackimi i jednym francuskim przekroczył granicę Królestwa Polskiego. Walczył w powstaniu styczniowym i brał udział w bitwach pod Miechowem, Małogoszczą i Pieskową Skałą, został ranny i wzięty do
Urodzony w 1844 r. w Krzeszowicach. Był czeladnikiem krawieckim. Służył jako podoficer w oddziale Kurowskiego i walczył w bitwie miechowskiej, później u walczył u Mossakowskiego pod Golczowicami i Myszkowem. W oddziale Chmieleńskiego stoczył bitwy pod Janowem i Przyrowem, następnie walczył pod Chwałowicami w oddziale Waligórskiego. W roku 1864 walczył partii Stadnickiego. Wzięty do niewoli pod
BOGACKI (BOGUCKI) Walenty vel KALEMBA (KALĘBA) Tomasz (1844 – 1913)Czytaj dalej …
Urodził się 14.11.1926 r. w Witowicach w powiecie miechowskim jako syn Piotra i Katarzyny Bogackich.
Podczas okupacji, jako uczeń tajnych kompletów Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Miechowie został zaprzysiężony do Organizacji Zbrojnej „Racławice” w maju 1942 r. przyjmując pseudonim „Śmiały”. W sierpniu 1942 r. został włączony do charsznickiej placówki AK dowodzonej przez Juliusza Nowaka ps. „Babinicz”. W lipcu 1944 r. oddział
Urodzony w 1839 r. w Krakowie, jako Feliks Aleksander. Był synem Walentego Borkowskiego byłego majora Wojsk Polskich, uczestnika powstania listopadowego i Anny z Janiszewskich.
W wieku 20 lat Feliks został wcielony do armii austriackiej. Służył w 26. batalionie strzelców w Krakowie. Wybuch powstania styczniowego spowodował, że wraz z 18 żołnierzami krakowskiego batalionu dołączył do zgrupowania Apolinarego
Urodził się 4 maja 1911 r. w Szydłowie koło Chmielnika jako syn Michała i Anny zd. Arendarskiej, której głównym źródłem dochodu była praca na roli. Szkołę powszechną ukończył w Szydłowie, natomiast dalszą naukę odbywał w Gimnazjum im. Czackiego w Krzemieńcu na Wołyniu. W 1933 został przyjęty do Szkoły Muzyczne w Kielcach. Po jej ukończeniu został
Urodzony 8 VI 1843 r. był urzędnikiem technicznym węgierskich kolei żelaznych w Częstochowie.Po wybuchu powstania styczniowego dnia 5 II 1863 r. postanowił wstąpić do oddziału partyzanckiego. Początkowo służył w plutonie kawalerii Józefa Gaszyńskiego jako podoficer. Wziął udział w bitwie o Sosnowiec pod dowództwem Teodora Cieszkowskiego. 17 lutego 1863 r. był jednym z kawalerzystów walczących na
Strona utworzona przy wsparciu finansowym
Starostwa Powiatowego w Miechowie oraz Gminy i Miasta Miechów.
