Urodził się 17 lutego 1845r. Jako 18- letni chłopak Zgłosił się ochotniczo do oddziału powstańczego i brał udział w walkach z Rosjanami na ziemi świętokrzyskiej. Po upadku powstania styczniowego wstąpił do seminarium duchownego. Po otrzymaniu święceń kapłańskich 1869r. został wikarym w
Miechowie, a w 1873r. proboszczem we Wrocimowicach. W 1894r. otrzymał probostwo w
Prandocinie. Pełnił swoją posługę przez 43 lata aż do swojej śmierci w dniu 7 sierpnia 1937r.
Słynął z niezłomnego charakteru i postawy patriotycznej. Za swoje patriotyczne zasługi został odznaczony Krzyżem Niepodległości. Jako proboszcz Prandocina, mimo wyraźnych zakazów carskich, prowadził księgi parafialne w języku polskim. W sierpniu 1914 r. udzielił pomocy i błogosławieństwa patrolowi Beliny- Prażmowskiego, który w drodze powrotnej do Krakowa zawitał do Prandocina. Oddany lokalnej społeczności był inicjatorem budowy szkoły w Wężerowie. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Prandocinie.
WB
Źródla:
- Ksiądz Romuald Wiadrowski, powstaniec, proboszcz Prandocina; [w:] Głos Słomnik, marzec 2011
- ks. Jan Wiśniewski; Parafia Prandocin, dekanat miechowski; Radom 1917
- Klaudia Skrężyna – Monografia Słomnik część II; Słomniki 2015
- https://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/w/wiadrowski_romuald/art.php
