Urodził się w Kielcach jako syn Bolesława h. Syrokomla i Ewy z domu Szczęsnowicz h. Jastrzębiec ( z Gór Miechowskich). Był najstarszym synem z ośmiorga rodzeństwa (miał trzech braci i cztery siostry). Kształcił się w Kielcach a ponieważ wykazywał talent plastyczny dalszą naukę kontynuował w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Warszawie. W międzyczasie ojciec Mariana sprzedał wybudowany w Kielcach do zwany „zameczek” i zainwestował otrzymane środki w budowę kolejki wąskotorowej z kamieniołomu „Jaworznia” koło Kielc, do Piekoszowa. Niestety koszty inwestycji przekroczyły planowaną wysokość i doprowadziło to do bankructwa rodziny. Marian zmuszony został do przerwania nauki. Osiadł z matką w majątku Góry Miechowskie i tu poznał swoją przyszłą żonę Władysławę Bielecką córkę stolarza. Z Władysławą mieli troje dzieci: Wacława, Elżbietę i Izabelę.
W czasie okupacji hitlerowskiej Marian został zaprzysiężony jako żołnierz Armii Krajowej. Położenie majątku Góry Miechowskie sprzyjało udzielaniu pomocy partyzantom. W czasie okupacji hitlerowskiej partyzanci często otrzymywali tu schronienie i zaopatrzenie. Po ustaniu działań wojennych niewiele się zmieniło część członków AK nie ujawniła się i pozostawała w ukryciu. W 146 r. uciekający z rozbitego więzienia św. Michała partyzanci znaleźli schronienie w majątku Góry Miechowskie i w Lisinach. Jako, że tego faktu nie sposób było ukryć na wsi, wiadomość o tym dotarła do władz w Miechowie. Spotkało się to z gwałtowną reakcją ze strony Urzędu Bezpieczeństwa. Zarówno Marian Wojniłłowicz jak i Franciszek Dróżdż z Lisin zostali zamordowani przez funkcjonariuszy UB. Dwór w Górach Miechowskich spalono. Syn Wacław zdążył uciec z domu i miejscowi przechowali w kopcu z ziemniakami, a żona z najmłodszą, córką zdążyła wskoczyć do murowanej piwnicy pod domem i przetrwały pożogę.
Marian Wojniłłowicz został pochowany na cmentarzu w Kalinie Wielkiej.
Źródła:
- https://dziennikpolski.pl
- https://miechowski_kuferek.manifo.com
- relacje rodzinne
- notatki Stanisława Piwowarskiego
WB
